Herkes susuyor.
Bi tek ben savunuyorum. Tek doğrucu davut ben miyim? Herkes başbaşayken mangalda ateş bırakmıyor.  Nasrettin hoca gibi arkamı döndüğümde tek başıma kaldığımı görüyorum. Neden hep ben? Niye her şeyi her yerde ben sölüyorum?
Ben hep kötü olan oluyorum? ?Bu cümlelere aşina olanlar var değil mi aramızda ? Bu cümleler doğru cümleler değil bana göre .
Terapilere gitmeden nasıl çözeceğiz bu durumu? Şöyle; önce o tam her şeyi konuşacağınız anda ilk 1 hafta 5 dk susup, 2. Hafta 10 dk susup 3. Hafta 15 dk susarak, kendi içinize gideceksiniz… ‘Ya tam yeri geldi, tam laf söylemelik, herkes susuyor hakkını yediriyor’ dediğiniz anda susup bekleyeceksiniz… Önce çok zor gelicek, ancak daha zorlu bi görev sizi bekliyor olacak. O susulan anda içinizde neler olup bitiyor anlamanız gerekecek. Ve siz susarken insanlar neler yapıyor gözlemlemeniz gerekecek. Bakalım kimler neler konuşuyor, kimler neleri susuyor. Evet terapist o anda siz olacaksınız, gözlem sırası sizde ?‍⚕️  Kendi içinizden çıkan duyguya bakacaksınız: öfke, korku, panik? Duyguyu yakaladıktan sonra, bu duygu bende başka ne zamanlarda olur , ailede ne zamanlarda olurdu sorularını kendinize soracaksınız. Ve tam orada aslında o duyguları size geçmişinizde kim yaşatıyordu onu bulacaksınız. İşte en önemli nokta . Bunu yaşatan o kişi için şu cümleyi kuracaksınız: ‘annem başka biri ben başka biriyim’, ‘babam başka biri ben başka biriyim’, ailede o duyguları kiminle daha çok hissettiyseniz, o kişinin sıfatını kullanmış oluyorsunuz cümle kurarken. Sabah akşam 7 defa kendinize bu cümleyi tekrarlamak, şimdilik gayet yeterli… Bunu bir bardak su içerken yaparsanız çok daha verimli olacaktır… ?
Sağlıklı günler dilerim.. Bugünün motivasyon fotoğrafını kıymetli hocamız Tahir Özakkaş ile Kongreden seçtim ? .

.

.

.

Uzm. Psikolojik Danışman/ Klinik Psikolog/ Psikoterapist Songül Çavdar