Yiyorum kusuyorum ?
Yiyorum alerji oluyorum.
Yiyorum öksürük tutuyor.
Yiyorum ishal oluyorum.
Bu ya da buna benzer şeyler yaşıyorum diyorsanız, içe alamadığınız hazmedemediğiniz, katlanamadığınız şeyleri dışarı atıyor olabilirsiniz… Yani demek istediğim şu:
Bir bebekte bile görülebilen bu davranışlar, her şeyin fazlasına karşı, bıkmışlık, boğulmuşluk hisleri ya da tiksinti duygusu ile dışa atım gerçekleşmesi şeklinde açıklanabilir.
Eğer bebeklikten itibaren anne ya da bakım veren, bebeğini yerinde yeterince emzirir, empatik bir anne olabilirse bebek bıkmaz; ancak anne duygularını regüle edemez ve anneliği full bakım, full doyurmak şeklinde yorumlarsa, “şimdi emmesi lazım, kesin gazı var” gibi düşüncelerle çocuğun ihtiyacı yokken de bu bakımı zorla verirse çocuk bunu bi şekilde dışarı atacaktır.
Çevrenizde vardır, görürsünüz bazen, ‘hiç peynir yemem hiç süt içmem şunu ya da bunu yemem içmem, tiksinirim’ diyenler, öyküsünü dinlediğinizde küçüklüğünde zorlanmış olacağı ortaya çıkacaktır… (Fizyolojik nedenlerde olabilir)
Bugün kusan, bugün alerji olan insanlarda benzerini yaşıyorlar.
Bu noktada annelerin eleştirileri geliyor, bu güzel bi an, etkileşim başlamış demektir, bir sonra ki adım telafi adımı olur umarım? Sizde bu taraf yerine sizin tarafınızda neler olup bitiyor bu vesile ile bi kontrol edin? Yardımcı olacak kitap önerisi: Beden Asla Yalan Söylemez (Allice Miller)
Neyi neden yaşadığımız hakkında fikir sahibi olmak, mutlu bir yaşantının ilk anahtarıdır ?

Bu fikri, artık yıllarca bir getirisi olmamış savunmalarınızı bir kenara bırakıp özümsemeye çalışın derim ?Ben yıllar evvel öyle yapmıştım.
Bu süreci keşfetmek ise bu işin uzmanları ile mümkündür… ?

.

.

.
Uzm. Psikolojik Danışman/ Klinik Psikolog/ Psikoterapist Songül Çavdar